|
Αντικείμενο – Περιγραφή του μαθήματος:
Αντικείμενο του μαθήματος είναι η διερεύνηση της εκλογικής συμπεριφοράς και των παραμέτρων που την προσδιορίζουν. Παρουσιάζονται τα μεγάλα θεωρητικά ρεύματα στο χώρο της εκλογικής κοινωνιολογίας, ταυτόχρονα με τις ερευνητικές παραδόσεις που τα συνόδευσαν ιστορικά. Εξετάζονται οι ιδιομορφίες της εκλογικής συμπεριφοράς ανά χώρα (με έμφαση στις ΗΠΑ, τη Μ.Βρετανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ελλάδα), ιδιομορφίες που σχετίζονται με την κοινωνική τους δομή, τις πολιτικές παραδόσεις, τη μορφή του κράτους και τη δομή των πολιτικών κομμάτων. Το μάθημα αρθρώνεται σε 13 βασικές παραδόσεις ως εξής:
Θεματικές Ενότητες Κύκλου Μαθημάτων:
1. Εισαγωγή στα μοντέλα διερεύνησης της ψήφου. Η διάκριση οικολογικών (χωρικών) και ατομικών (δειγματοληπτικών) δεδομένων – Εισαγωγή στο μοντέλο της ανθρωπογεωγραφίας (Siegfried)
2. Το μοντέλο τoυ ιστορικού σχίσματος και οι επίγονοι της γεωγραφικής ανάλυσης
3. H ανάπτυξη της ποσοτικής οικολογίας και η ανάλυση συνθηκών
4. Τα κοινωνικο-ψυχολογικά μοντέλα και οι δειγματοληπτικές έρευνες - Η Σχολή του Κολούμπια (Lazarsfeld)
5. H Σχολή του Μίσιγκαν και η θεωρία της κομματικής ταύτισης
6. Το κοινωνιολογικό μοντέλο στην Ευρώπη – Η διάκριση Αριστερά/Δεξιά
7. Οι «βαριές μεταβλητές» στην εκλογική ανάλυση – Θρήσκευμα, κοινωνική τάξη και νέα δεδομένα
8. Τα μοντέλα της «ορθολογικής επιλογής» και η κρίση των κομματικών ταυτίσεων
9. Το «καταναλωτικό» μοντέλο
10. Κοινωνικές τάξεις και ψήφος / η «ταξικότητα» της ψήφου
11. Οι σημερινές τάσεις στην εκλογική κοινωνιολογία – Απόπειρα σύνθεσης
12. Οι βασικές συντεταγμένες της εκλογικής συμπεριφοράς στην Ελλάδα 1974-2007. Κομματική ταύτιση και «ορθολογική» επιλογή στην ελληνική περίπτωση
13. Νεότερες εφαρμογές στην εκλογική έρευνα
Διαδικασία και Τρόπος Αξιολόγησης:
Το μάθημα απαιτεί την παρακολούθηση και συμμετοχή των φοιτητών/τριών στις συναντήσεις του με στόχο την καλύτερη κατανόηση του αντικειμένου του.
Ο τελικός βαθμός προκύπτει από τη συνεκτίμηση της συμμετοχής των φοιτητών/τριών στα πλαίσια του μαθήματος, καθώς και από την επίδοση στην τελική προφορική εξέταση.
Σύγγραμμα που διανέμεται:
Nonna Mayer (et.al.) (2005). Εκλογική Συμπεριφορά. Ιστορικές Διαδρομές και Μοντέλα Ανάλυσης, Αθήνα: εκδ. Σαββάλας.
Προτεινόμενο βοηθητικό σύγγραμμα:
Wildenmann, R. (1998) Η Εκλογική Έρευνα: Συμπεριφορά του εκλογικού σώματος και ανάλυση εκλογών, Αθήνα: Παπαζήσης.
Ενδεικτική Πρόσθετη Βιβλιογραφία:
Brennan, G. & L. Lomasky (1993). Democracy & Decision: The Pure Theory of Electoral Preference, Cambridge: Cambridge University Press.
Budge, I. και Farlie. D. J. (1983). Explaining and Predicting Elections. London: George Allen & Unwin.
Butler, D. και Stokes, D. (1974). Political Change in Britain, London: MacMillan.
Campbell, A., Converse, P. E., Miller, W. E., και Stokes, D. (1960). The American Voter. New York: Wiley.
Campbell, A., Gurin, G., και Miller, W. E. (1954). The Voter Decides. Evanston: Row Peterson.
Denver, D. (1994). Elections and Voting Behaviour in Britain. London: Philip Allen.
Franklin, M. N. (1985). The Decline of Class Voting in Britain. Oxford: Clarendon Press.
Lazarsfeld, P., Berelson, R., και Gaudet H. (1944). The People’s Choice. How the voter makes up his mind in a Presidential Campaign. New York: Columbia University Press.
Miller, W. E., και Shanks, M. J. (1996). The New American Voter. Harvard: Harvard University Press.
Rokkan, S. (1970). Citizens, Elections, Parties. Oslo: Universitets forlaget.
|
