Κάποιος Μουρούτης, γνωστός από την ανορθογραφία του, τις καβγάδες του στα social media και τη δημιουργία μιας ομάδας απαίδευτων πιτσιρίκων που υβρίζοντας ανωνύμως στο twitter νομίζουν ότι κάνουν «ιδεολογικό πόλεμο», μου έκανε για πολλοστή φορά την τιμή να ασχοληθεί μαζί μου και με την εταιρεία ερευνών που υπηρέτησα ερευνητικά τα τελευταία 20 χρόνια, την VPRC. Είμαι αναγκασμένος για πρώτη και τελευταία - ελπίζω - φορά στη ζωή μου να ασχοληθώ με τα σκουπίδια του συγκεκριμένου προσώπου κι’αυτό γιατί πολλές φορές η απαξίωση να ασχολούμαστε με τις γκαιμπελίστικες ιδεοληψίες του ίδιου και των ομοίων του εκλαμβάνεται ως αδυναμία.

Ο Μουρούτης για όσους/ες δεν γνωρίζουν έγραψε χθες βράδυ το εξής σχόλιο: «Καλή αρχή στον συμπαθή και μετριοπαθή Zacharias-Aris Davarakis για το νέο portal του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που κρατάω από το εναρκτήριο άρθρο του, είναι ότι ο εμφανιζόμενος ως δημοσκόπος της VPRC Χριστόφορος Βερναρδάκης έχει κεντρική θέση στο κόμμα του Σύριζα, καθορίζοντας την επικοινωνιακή στρατηγική και δίνοντας γραμμή, παρουσία του κ. Τσίπρα, για τον τρόπο προβολής του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Καθ’όλη την τελευταία περίοδο, ο κ. Βερναρδάκης δημοσίευε "δημοσκοπήσεις" που (σε αντίθεση με τις υπόλοιπες) πάντοτε έφεραν μπροστά τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι βέβαιο ότι υφίσταται θέμα ηθικής τάξεως για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για τον κ. Βερναρδάκη, αλλά κυρίως για την εταιρία VPRC που συνεχίζει να κινείται στα όρια της δεοντολογίας όπως αυτή ορίζεται από τις ενώσεις των εταιριών δημοσκοπήσεων».

1. Ο Βερναρδάκης κατά την τελευταία περίοδο «δεν έχει δημοσιεύσει ‘δημοσκοπήσεις’». H εταιρεία VPRC (δηλαδή, ένα σύνολο πολλών ανθρώπων και ειδικοτήτων) έχει διενεργήσει δημοσκοπήσεις και έχει δημοσιεύσει τις εκτιμήσεις και τις τάσεις που προκύπτουν με βάση τη μεθοδολογική της εμπειρία.
2. Η εταιρεία VPRC το τελευταίο διάστημα έδινε πράγματι τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται. Όχι όμως γιατί έτσι της αρέσει, αλλά γιατί ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ. Αν ο Μουρούτης έχει οποιαδήποτε αμφιβολία για τα δεδομένα των ερευνών της εταιρείας μπορεί ελεύθερα να προσφύγει σε όλα τα όργανα δεοντολογίας και ελέγχου που υφίστανται. Τον ενημερώνω προκαταβολικά ότι η VPRC καταθέτει ΟΛΑ τα στοιχεία της έρευνας στην Ελεγκτική Αρχή (ερωτηματολόγια, δείγμα, πρωτογενές αρχείο, μεθόδους ανάλυσης). Μπορεί να ισχυριστεί άραγε ο Μουρούτης ότι συμβαίνει το ίδιο και με τις εταιρείες με τις οποίες συνεργάζεται; Αντέχει να προσφύγει σε αυτήν; Είναι ένα πολύ απλό test. Τον προκαλώ να το υποστεί. Διαφορετικά πρέπει να γνωρίζει ότι η αναφορά του σε «δημοσκοπήσεις» συνιστά συκοφαντική δυσφήμιση και τιμωρείται σε ευνομούμενες πολιτείες.
3. Η VPRC δεν είναι η μοναδική εταιρεία που («σε αντίθεση με τις υπόλοιπες») δίνει το τελευταίο διάστημα προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως αναληθώς ισχυρίζεται. Θα του θυμίσω μερικές άλλες για να του φρεσκάρω τη μνήμη, την PULSE, την Metron Analysis και την Public Issue.
4. Θα του υπενθυμίσω ότι ο ίδιος και το κόμμα του χρησιμοποιούν και συνεργάζονται σταθερά με εταιρείες του κλάδου, οι οποίες δια των εκπροσώπων τους συμμετέχουν στους καθημερινούς σχεδιασμούς και τους «πρωϊνούς καφέδες», συμβουλεύουν επικοινωνιακά, αναλαμβάνουν διαφημίσεις, αρθρογραφούν δια των εκπροσώπων τους. Αλλοι πάλι συνάδελφοι του κλάδου συμβουλεύουν επιχειρηματικά lobbies, τράπεζες ή ακόμα και ξένες πρεσβείες. Και καλά κάνουν θα έλεγα..Θα κριθούν άλλωστε από τη δουλειά τους. Ο Μουρούτης γιατί χολοσκάει για τον ΣΥΡΙΖΑ; Και χολοσκάει άραγε περισσότερο με μένα ή με την εταιρεία;
5. Ο Μουρούτης έχει το απόλυτο θράσος να ισχυρίζεται ότι για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την VPRC και εμένα προσωπικά τίθεται κάποιο θέμα «ηθικής τάξεως». Δεν μας λέει ποιό ακριβώς. Μας λέει όμως ότι πρέπει να απασχολήσει αυτό το θέμα τον κλάδο!! Λοιπόν Γιωργάκη σου έχω μερικά νέα ηθικής τάξεως: α) στη δικογραφία της δίκης Τσοχατζόπουλου εμφανίζονται προσφορές εταιρείας επικοινωνίας η οποία θα αναλάμβανε να του «φτιάξει την εικόνα», συνεργαζόμενη μάλιστα με δύο εταιρείες δημοσκοπήσεων. Οι αναφερόμενες εταιρείες έχουν κατ’επανάληψιν συνεργαστεί με το κόμμα σου. β) μια άλλη εταιρεία δημοσκοπήσεων αναφέρεται στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις από τον Κορυδαλλό γνωστότατων κρατουμένων, αποκαλύπτοντας σχέσεις των εγκλείστων με την φερόμενη ιδιοκτησία της εταιρείας. Προφανώς δεν υιοθετώ αβασάνιστα ό,τι γράφεται και λέγεται, αλλά δεν νομίζεις ότι όταν θα ανοίξεις τα θέματα «ηθικής τάξεως» πρέπει να αρχίσεις από αλλού; Kαι αφήνω στην άκρη το μέγα ζήτημα της μετοχικής σύνθεσης πολλών εταιρειών και των κανόνων διαφάνειας που αναδεικνύουν.
6. Σου έχω τώρα και μια άσκηση. Αυτές τις μέρες που θα βρίσκεται στην Ελλάδα η τρόϊκα γιατί δεν ζητάς από τον Κο Τόμσεν τις εσωτερικές αξιολογήσεις του ΔΝΤ για τις εταιρείες ερευνών στην Ελλάδα; Θα μάθεις πολύ γρήγορα ότι κατά το ΔΝΤ ως «σοβαρότερες και εγκυρότερες» εταιρείες στην Ελλάδα βάσει των περυσινών εκλογών αναφέρονταν η VPRC και η Public Issue. Αντί λοιπόν να βυσσοδομείς εναντίον της VPRC καλό θα ήταν να διάβαζες και λίγο και κάτι να μάθαινες. Επίσης, για την εγκυρότητα και την επαγγελματική ηθική της εταιρείας και των στελεχών της θα σου πρότεινα να συναντήσεις κατ’ιδίαν όλη την παλαιά προ Σαμαρά ηγεσία της ΝΔ. Θα μάθαινες κάτι σημαντικό: ότι η «αριστερή» VPRC όταν η διαπλοκή της εποχής του «εκσυγχρονισμού» ασκούσε τις πιο χυδαίες πολιτικές εναντίον του κόμματός σου και του Κ.Καραμανλή προσωπικά ήταν η εταιρεία που αντιστάθηκε και δεν υπέκυψε ποτέ (πόσα περιστατικά θα μάθεις! Δημοτικές-Νομαρχιακές ’98, Βουλευτικές 2000, Βουλευτικές 2004, Βουλευτικές 2007, και τόσα άλλα μικρότερα). Αλλά ο γενιτσαρισμός δεν ήταν ποτέ καλός σύμβουλος.
7. Τέλος, μια εντελώς προσωπική αναφορά. Η πολιτική μου ταυτότητα και η όποια δημόσια παρουσία μου είναι γνωστή σε πολλούς και πολλές από το 1975-6. Ποτέ δεν την έκρυψα. Επίσης, για λόγους δικών μου ιδεολογικών «νευρώσεων» ποτέ δεν μπέρδεψα τις πολιτικές απόψεις μου με την επαγγελματική μου πρακτική, είτε στο χώρο της αγοράς είτε στον πανεπιστημιακό-ερευνητικό χώρο που βρίσκομαι κυρίως τα τελευταία χρόνια. Εχω συνεργαστεί με ανθρώπους που είχαν τελείως διαφορετική άποψη από την δική μου. Δούλεψα όμως με πραγματική αγωνία για το τελικό «προϊόν», με εχεμύθεια και επαγγελματισμό, χωρίς να κρύβομαι. Αυτό σημαίνει επαγγελματική δεοντολογία και ηθική. Αν λοιπόν ο Μουρούτης αντί να ασχολείται με τις σαχλαμάρες που ασχολείται έκανε τον κόπο να διαβάσει, να μάθει και να μιλήσει με ανθρώπους δεν θα παρίστανε τον έκπληκτο που «ο Βερναρδάκης συμβουλεύει». Ο Βερναρδάκης δεν συμβουλεύει, δεν αναθέτει, δεν καθοδηγεί. Ο Βερναρδάκης λέει τη γνώμη του και προσπαθεί να την λέει τεκμηριωμένα. Και μια και ξεκινήσαμε από την ιστοριούλα που διηγήθηκε ο αγαπητός Αρης Δαβαράκης έχω να πω και μια γνώμη προς τον Μουρούτη. Αν και ασχολείται (;) με την επικοινωνία δεν γνωρίζει τον βασικό κανόνα της: και η αρνητική διαφήμιση είναι διαφήμιση. Ο Μουρούτης προβάλλοντας το μίσος του εκτόξευσε ένα site που καλά-καλά δεν μέτραγε ούτε πέντε ώρες στον αέρα, ευρισκόμενο σε πειραματικό επίπεδο, στις 100 και πλέον χιλιάδες επισκέψεις. Είναι αυτό που λένε καμιά φορά «δεν τα αξίζεις τα λεφτά που παίρνεις…».