Αντικείμενο του μαθήματος αποτελεί η θεωρητική και ιστορική αναδρομή στην έννοια του κόμματος και ευρύτερα του κομματικού φαινομένου. Ξεκινώντας από τις πρώτες θεωρητικές προσεγγίσεις του 19^ου αιώνα και φτάνοντας μέχρι τις πιο σύγχρονες θεωρίες, το μάθημα διασχίζει όλες τις εκφάνσεις του «κόμματος» (λειτουργικές, οργανωτικές, ιδεολογικές, αντιπροσωπευτικές – εκλογικές) και τη διττή σχέση που αναπτύσσει με το Κράτος και την κοινωνία.

Λέξεις-Κλειδιά

Αντιπροσώπευση, Οργάνωση, Κράτος, Σχέσεις Εκπροσώπησης.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία του Μαθήματος

Katz, R. & Mair, P. (1995). «Changing models for party organization and party democracy. The Emergence of the Cartel Party». Party Politics Vol. 1, No, σ. 5-28

Kirchheimer, O. (1966). «The transformation of Western European Party Systems», σ. 184-188. Στο LaPalombara J. & WeinerM. (eds), Political Parties and Political Development. Princeton: P.U.P. (ελληνική μετάφραση Κων/νος Κατσουρός: «Ο μετασχηματισμός κομματικών συστημάτων στη Δυτική Ευρώπη», περιοδικό Λεβιάθαν, 11, 1991, 77-104)

Lipset, S. & Rokkan, St. (eds) (1967). Party Systems and Voters Alignments. New York: Τhe Free Press.

Μair, P. (1994). “Party Organizations: From Civil Society to the State”. ΣτοKatz, R – Mair, P. (eds), How Parties Organize: Change and adaptation in Party Organizations in Western Democracies, London: Sage.

Μair, P. (1995). «Political Parties, Popular Legitimacy and Public Privilege». ΣτοWest European Politics, Vol. 18, No 3, July, 40-57.

Mair, P. (1997). Party System Change: Approaches and Interpretations.  Oxford : Oxford University Press.

Michels, R. (1971). Les partis politiques. Paris: Flammarion

Panebianko, A. (1988). Political Parties: Organisation and Power. Cambridge: Cambridge University Press.

Pitkin, H.F. (1967). The concept of representation. Berkley: University of California Press.

Sartori, G. (1976). Party and Party Systems. Cambridge: UniversityPress.