Χριστόφορος Βερναρδάκης TwitterFacebookYouTubeLinkedInGoogle Plus
 



Broadcast live streaming video on Ustream



Το Καστελλόριζο, το Μνημόνιο και ο ΓΑΠ
Καλημέρα σε όλους και όλες.
Βλέπω στο διαδίκτυο τις επετειακές φωτογραφίες του ΓΑΠ να αναγγέλλει την ένταξη της χώρας στα Μνημόνια το 2010, από το Καστελλόριζο. Μιλά και έχει στην πλάτη του τον οικισμό, και σκέφτομαι πόσο μειωμένης αντίληψης ήσαν όλα αυτά τα επιτελεία του ύστερου ΠΑΣΟΚ, μαζί με τους αρχηγούς τους.
Ο θλιβερός ΓΑΠ υποτίθεται ότι διαλέγει το ακριτικό Καστελλόριζο για το διάγγελμά του, δίνοντας το συμβολισμό μιας Ελλάδας ισχυρής απ'άκρη σε άκρη, μιας Ελλάδας που μπαίνει στην κρίση βίαια, αλλά θα βγει γρήγορα και σίγουρα. Ήλιος και θάλασσα στο φόντο της εξαγγελίας.
Πρωτοπήγα στο Καστελλόριζο στα τέλη της δεκαετίας του '80, αρχές '90, για διακοπές. Ταξίδι περίπου 8 ωρών με το καράβι από την Ρόδο. Ταξιδεύοντας μια σπιθαμή από τα τουρκικά παράλια. Ελάχιστοι άνθρωποι εκεί, ελάχιστοι επισκέπτες, σπίτια γκρεμισμένα και ερειπωμένα, αφόρητη ζέστη, ποντίκια, αλλά φοβερή πεντακάθαρη θάλασσα. Εκεί έμαθα (και είδα από τις παλιές κάρτ ποστάλ) ότι κάποτε στον οικισμό αυτόν, στις αρχές του 20ου αιώνα, κατοικούσαν 20.000 άνθρωποι. Ηταν ένας πλούσιος οικισμός, κάτι σαν την Φιλοθέη ή το Ψυχικό της περιοχής. Στην απέναντι μικρασιατική ενδοχώρα είχαν τα κτήματά τους οι προύχοντες. Η οικονομική ζωή στηριζόταν στην (ιστιοφόρο) ναυτιλία και το εμπόριο. Στο λιμάνι του, εξαιρετικός φυσικός κόλπος, έβλεπες τα πρώτα ανεμόπτερα της Air France, που εκτελούσαν δρομολόγια!!
Ομως στη δεκαετία του '20 το σκηνικό αλλάζει. Η τεχνολογία των πλοίων ξεπερνά τα ιστιοφόρα, και οι εφοπλιστές του δεν μπορούν ή δεν προλαβαίνουν να ακολουθήσουν τον εκσυγχρονισμό της ναυτιλίας. Η παραγωγική-οικονομική βάση δέχεται τεράστιο πλήγμα και οι κάτοικοι αρχίζουν να εγκαταλείπουν τον νησάκι. Το 1926 έρχεται ένας καταστροφικός σεισμός που ισοπεδώνει σχεδόν τα πάντα: σπίτια, σχολεία, διοικητήρια, κλπ. Η απέναντι ενδοχώρα είναι πλέον τουρκική, και η μεγαλύτερη ομάδα κατοίκων καταφεύγει στη μετανάστευση, κυρίως στην Αυστραλία. Στο νησί μένουν πια ελάχιστοι κάτοικοι, μέσα στην απομόνωση και τα ερείπια. Στον Β'Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ιταλοί και οι Γερμανοί εγκαθιστούν στο νησί μεγάλες αποθήκες καυσίμων, τις οποίες τα γερμανικά αεροπλάνα ανατινάζουν για λόγους σαμποτάζ στους συμμάχους. Τεράστια πυρκαγιά στο νησάκι, ολοκληρωτική καταστροφή. Στο νησί απέμειναν περίπου 200 κάτοικοι, από τους 20.000 που ήταν στις αρχές της δεκαετίας του '20.
Αυτό το μέρος, το βασανισμένο από παραγωγικές και φυσικές καταστροφές, διάλεξε ο ΓΑΠ για να εξαγγείλει τα μνημόνιά του. Πιο ατυχή συμβολισμό δεν θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Τέσσερα χρόνια μετά, η χώρα βρίσκεται στη δίνη μιας πρωτοφανούς κρίσης, με αποτελέσματα που θυμίζουν "έξοδο από πόλεμο". Και μόνο για την πρωτοφανή του άγνοια και τον εκνευριστικό μεταμοντερνισμό του, ο τουρίστας ΓΑΠ και οι φίλοι του, τύπου Παπακωνσταντίνου, πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά.