|
Broadcast live streaming video on Ustream
|
| Το δημόσιο Πανεπιστήμιο και η υπεράσπισή του. Μια ομιλία από την τελετή Ορκωμοσίας Αποφοίτων του Τμ. Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ |
 |
Ομιλία της Λαμπρίνας Β., πτυχιούχου του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ, κατά την τελετή ορκωμοσίας της 27ης Νοεμβρίου 2014
Κυρία Κοσμήτορα
Κύριε Πρόεδρε
Αξιότιμοι καθηγητές
Αγαπητές συναδέλφισσες, αγαπητοί συνάδελφοι,
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Τύχη αγαθή βρίσκομαι σήμερα εδώ και σε αυτή τη θέση.
Είναι για εμένα μεγάλη τιμή η εκφώνηση του όρκου σε αυτό το τμήμα, καθώς αποτελεί την ευτυχέστερη ολοκλήρωση μιας πολύ χρήσιμης και μορφωτικής εμπειρίας.
Ανήκω στην κατηγορία των αιώνιων φοιτητών-τριών, των παρ'ολίγον διαγραφέντων-φεισών. Έκανα χρήση πολλών "χαριστικών" διατάξεων, για να βρεθώ σήμερα εδώ.
Σπανίως ένα σύστημα φαίνεται ευέλικτο και το μέλλον προοιωνίζεται άσχημο, καθώς πολλοί είναι οι φοιτητές που θα συναντήσουν οικονομικές δυσκολίες, θα θέσουν άλλες προτεραιότητες και θα εγκαταλείψουν τις σπουδές τους, αφήνοντας ανολοκλήρωτη την προσπάθειά τους, επειδή συγκρούστηκαν με ανελαστικές διατάξεις.
Βεβαίως και υπάρχουν πρακτικοί λόγοι που τα επιβάλλουν όλα αυτά. Αλλά και ιδεολογικοί.
Η εντατικοποίηση των σπουδών και η προβαλλόμενη ως πανάκεια, σύνδεση με την αγορά εργασίας, είναι ορισμένοι από αυτούς. Εντέχνως αποσιωπάται το ότι πλέον μιλάμε για τη διεθνή αγορά εργασίας, καθώς η εγχώρια έχει καταρρεύσει. Ο επιχειρούμενος προσανατολισμός του πανεπιστημίου σε αυτή την κατεύθυνση στρέφει τους φοιτητές να χρησιμοποιούν εργαλειακά και μόνο, το πανεπιστήμιο. Και φυσικά ο ρόλος του μεταλλάσσεται. Από χώρος μόρφωσης και αναζήτησης μετατρέπεται μέρα με την μέρα σε χώρο καλλιέργειας τεχνικών δεξιοτήτων.
Χαίρομαι ιδιαίτερα, που στο τμήμα μας έχουμε πληθώρα καθηγητών που νοιάζονται ακόμα για την μόρφωσή μας. Απόλαυσα το δεύτερό μου πτυχίο, γιατί πρώτα παρακολούθησα προβολές ταινιών και συζητήσεις με καθηγητές στον χώρο του συλλόγου κι ύστερα, επειδή με κέρδισαν ως περιβάλλον και ως άνθρωποι, ξεκίνησα να παρακολουθώ.
Στόχος μου σήμερα είναι να επιστήσω την προσοχή όλων σε αυτή την αίθουσα στο εξής: στην εποχή μας η νοικοκυροσύνη, η τάξη, η προβολή της συνέπειας, του καθαρού πανεπιστημίου, των επιμελών στις υποχρεώσεις τους φοιτητών και των καθηγητών με καλό πλασάρισμα στην ακαδημαϊκή αγορά, μόνο ουδέτερα πράγματα δεν είναι από ιδεολογικής άποψης.
Κυρίες και κύριοι,
ζούμε σε συνθήκες πολιτικής ανωμαλίας με ένα πολιτικό σύστημα που δεν δέχεται τα αιτήματα που εκφράζονται και που χαράσσει πολιτικές μακριά και έξω από την κοινωνία, όπου θα εφαρμοστούν.
Και βεβαίως, ένα πολιτικό σύστημα λειτουργεί αποδοτικότερα, όταν οι πολίτες μορφώνονται και καλλιεργούνται ουσιαστικά. Γιατί τότε τολμάς να ονειρεύεσαι και αρθρώνεις διεκδικήσεις.
Το τμήμα αυτό έδωσε σε εμένα προσωπικά και σε αρκετούς από όσους ορκίζονται σήμερα, τις βάσεις, για να γίνουμε πρώτα και πάνω απ' όλα συνειδητοποιημένοι άνθρωποι και πολίτες.
Σίγουρα, η επίδραση των σπουδών αυτού του τμήματος είναι διαφορετική στα παιδιά των 18 ετών που δεν ξέρουν τι ακριβώς τμήμα δήλωσαν ή απλώς απέτυχαν να περάσουν Νομική·
και διαφορετική σε όσους και όσες, όπως εγώ, επέλεξαν το τμήμα αυτό για να πάρουν το δεύτερο πτυχίο τους.
Για την πρώτη ομάδα φοιτητών, εύχομαι τα όσα θετικά πήραν από τις σπουδές τους στις πολιτικές επιστήμες, να καρπίσουν εν ευθέτω χρόνω μέσα τους.
Και να επιστρέφουν ξανά και ξανά στα πολύτιμα βιβλία που έχουν, όσο ακόμα παρέχονται δωρεάν.
Μπήκα στο τμήμα πριν την είσοδο της χώρας στο μνημόνιο και βγαίνω σε καιρούς ανάπτυξης. Όταν μπήκα έπαιρνα βιβλία -προσέξτε τον πληθυντικό -2 ή και 3 ανά μάθημα- και βγαίνοντας δεν έχω αυτό το δικαίωμα. Κι αυτό, να μη δημιουργηθεί παρεξήγηση, επειδή είμαι δεύτερο πτυχίο αλλά και επειδή πλέον οι φοιτητές δικαιούνται μόνο ένα σύγγραμμα ανά μάθημα. Λες και οι σπουδές είναι μόνο προνόμιο των εργαζομένων ή και όταν τις κάνεις εργαζόμενος σε καιρούς κρίσης περισσεύουν χρήματα. Αφήστε δε, που οι περισσότεροι που κάνουμε δεύτερο πτυχίο είμαστε άνεργοι ή στην καλύτερη των περιπτώσεων υποαπασχολούμενοι.
Όταν μπήκα, υπήρχε χώρος βιβλιοθήκης που μοιραζόταν μεταξύ του τμήματος Πολιτικών Επιστημών και του τμήματος ΜΜΕ που λειτουργούσε με μία βιβλιοθηκονόμο. Πλέον έχουμε έναν χώρο με βιβλία που μοιραζόμαστε ακόμα με το τμήμα των ΜΜΕ κι έναν ακόμη υπάλληλο σε διαθεσιμότητα. Πριν ένα χρόνο υπήρχε μεταπτυχιακό χωρίς δίδακτρα και τώρα τελούμε εν αναμονή ενός μεταπτυχιακού με επιβαλλόμενα άνωθεν στο τμήμα, δίδακτρα.
Η έκτακτη σύνοδος των πρυτάνεων βοά για την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων και δηλώνει πως πανεπιστημιακά ιδρύματα θα βρεθούν εντός 2015 σε αδυναμία λειτουργίας καθώς ο προϋπολογισμός του 2015 είναι μειωμένος σε σχέση με πέρσυ κοντά 6% και περίπου 50% σε σχέση με το 2009. (2009: 7238.000.000εκ.€ 2015: 4.331.000.000 2014: 4.587.329.000)
Αυτές τις μέρες μάλιστα, συζητείται για άλλη μια φορά το ζήτημα επαγγελματικής εξομοίωσης των τριετών προγραμμάτων σπουδών ιδιωτικών φορέων εκπαίδευσης, με τα τετραετή και πενταετή προγράμματα των ελληνικών πανεπιστημίων.
Αυτά όχι για να μαυρίσουν οι καρδιές μας αλλά για να μην ξεχνάμε τα πόσα άλλαξαν τα τελευταία 5 χρόνια·
κι αναφέρονται ως επισήμανση προς όλους τους παρευρισκόμενους, οι οποίοι πολλάκις αγανάκτησαν με το δυσλειτουργικό και κακοδιοικούμενο δημόσιο, μέρος του οποίου είναι και το πανεπιστήμιο.
Ό,τι κι αν συνέβη στο παρελθόν,
στην παρούσα συγκυρία, με συνθήκες οικονομικής ανέχειας και εξαθλίωσης, το ελληνικό, δημόσιο, συνταγματικά κατοχυρωμένο δωρεάν πανεπιστήμιο, είναι το μόνο που απομένει σε κάποιον που θέλει να μορφωθεί. Ως εκ τούτου είναι κοινωνικό, ανήκει σε όλους και έχει ανάγκη στήριξης από όλους μας. Ας το καταλάβουμε, πριν το χάσουμε.
Σήμερα δεν ομνύω πίστη στην ανεργία, όπως χαριτολογώντας είπε ένας καθηγητής μου, αλλά στην ελπίδα, γιατί αυτή θα μας πάει μπροστά. Και με τις σπουδές μας στο πανεπιστήμιο είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ανθρώπους έχοντας ανοιχτά μάτια κι ελάχιστες προσδοκίες από αυτούς, γιατί ακριβώς αυτό είναι το πανεπιστήμιο, χώρος γνωριμίας με το ανοίκειο, το έξω από εμάς, χώρος διαλόγου, ζυμώσεων, αλληλεπίδρασης, όχι μόνο σε ακαδημαϊκό αλλά πρωτίστως σε κοινωνικό και προσωπικό επίπεδο.
Μη σας γελούν οι αναιμικές εργασιακές προοπτικές αυτού του πτυχίου. Ήταν χλωμές τον καιρό που η Ελλάδα βρυχόταν ως οικονομικός τίγρης. Σήμερα δείχνουν πεισιθανάτιες για όλους τους αποφοίτους πανεπιστημίων ακολουθώντας τον δείκτη της γενικής ανεργίας του 26% και της νεανικής που κυμαίνεται επιεικώς μεταξύ 40% και 50% αναλόγως της ηλικιακής ομάδας.
Κυρίες και κύριοι, είναι ασαφές για τους περισσότερους τι βγαίνει κάποιος με αυτό το πτυχίο ή τι σε τι χρησιμεύει.
Σε αυτούς απαντώ το εξής: αυτό το πτυχίο σου διδάσκει να σκέφτεσαι
Αν σκεφτόσουν και πριν, γλιτώνοντας την ανεξαρτησία του μυαλού σου από αυτό το εξετασιοκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό το πτυχίο σου δίνει την πίστη να ονειρευτείς το διαφορετικό και σε οδηγεί στην κατανόηση των μηχανισμών που κάνουν την δημιουργική φαντασία, πραγματικότητα.
Προς το ΑΠΘ είμαι ευγνώμων για το ότι μου προσέφερε πολλές δυνατότητες ως φοιτήτρια, από ιατρική κάλυψη μέχρι μαθήματα ρωσικών.
Στους καθηγητές και τις γραμματείς του τμήματος Πολιτικών Επιστημών, απευθύνω ένα θερμό ευχαριστώ από καρδιάς, για την ανθρώπινη εκπροσώπηση ενός καφκικού συστήματος. Που εκφράζεται συνειδητά, έχοντας πρότερη εμπειρία φοίτησης σε άλλο τμήμα εντός ΑΠΘ. Οι σπουδές μου στο τμήμα, μού παρείχαν στα χρόνια της κρίσης τα διανοητικά εκείνα εργαλεία που χρειαζόμουν, για να αποδομώ τα τέρατα που κατασκεύαζε ο κυρίαρχος λόγος των ΜΜΕ, σε μια ζοφερή καθημερινότητα.
Απευθύνομαι στους φίλους και οικείους των σημερινών πτυχιούχων:
Αντιληφθείτε τις γνώσεις τους και ενεργοποιήστε τους, για να αλλάξει κάτι.
Γιατί κάτι ΠΡΕΠΕΙ να αλλάξει·
αγαπημένοι φίλοι και φίλες απουσιάζουν σήμερα από αυτή την αίθουσα, γιατί εγκατέλειψαν την χώρα, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη που πιστεύουν πως αξίζουν.
Στην χώρα αυτή αλλά και αλλού, το να πιστεύεις πως αξίζεις κάτι καλύτερο, κάτι περισσότερο, έφτασε στις μέρες μας να είναι ζητούμενο.
Ευχαριστώ τους συμφοιτητές και συμφοιτήτριες που έκαναν αυτό το πτυχίο τόσο ξεχωριστό για εμένα, ευχαριστώ ιδιαιτέρως τους γονείς μου για την διακριτική συναίνεση που μού προσέφεραν
και την ευρύτερη οικογένειά μου, τους φίλους και φίλες μου, για την ενεργό τους στήριξη. Ιστορία γράφουν πάντα οι παρέες!
Προς τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους,
απ' όλα όσα διδαχθήκαμε σε αυτό το τμήμα,
λόγω και του επίκαιρου χαρακτήρα του, να μην ξεχάσουμε ποτέ τα σχετικά με την μακρά ιστορία αντικοινοβουλευτισμού που έχει η Ελλάδα και ποια είναι τα στοιχεία εκείνα
που συντελούν στον εκφασισμό μιας κοινωνίας σε κάθε επίπεδο
και στην άνοδο ολοκληρωτικών καθεστώτων στην εξουσία.
Σε όλους εμάς που στην διάρκεια των σπουδών μας μάθαμε μεταξύ άλλων τι είναι ο σιδηρούς νόμος της ολιγαρχίας, οι θεωρίες ηγεμονίας, ο οργανικός διανοούμενος, ο κοινωνικός αυτοματισμός, η νέα Δεξιά αλλά και η Νέα Αριστερά, η αγωνιστική αυτονομία και το habitus,
καλοί πολίτες και καλές πολίτιδες!!!
|
|
