Μπήκε ένα τέλος στην πολιτική της λιτότητας. Ξαναφύσηξε άνεμος δημοκρατίας και ελεύθερης έκφρασης των ανθρώπων. Επανήλθε η αύρα της εθνικής αξιοπρέπειας. Και κομμάτι-κομμάτι επανέρχεται στην ελληνική έννομη τάξη η αρμοδιότητα της χάραξης και νομοθέτησης πολιτικών.

  
Τι είδαν στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα οι Έλληνες πολίτες και της δίνουν τόσο μεγάλα ποσοστά αποδοχής και στήριξης;  Ποιες παράμετροι θα καθορίσουν  την εξέλιξη της σχέσης κυβέρνησης και πολιτών;

Πάντα μία πολιτική αλλαγή δημιουργεί μεγάλες ελπίδες και ένα αίσθημα ανάτασης. Πολύ περισσότερο που αυτή η πολιτική αλλαγή έρχεται μετά από μία πενταετία ραγδαίας επιδείνωσης της κοινωνικής κατάστασης, η οποία βρίσκει ιστορικό ανάλογο μόνο στη μετακατοχική περίοδο. Η πολιτική της λιτότητας έφτασε στο τέλος της και αυτό αποτελεί τη βασική αιτία της μεγάλης αποδοχής που έχει η Κυβέρνηση. Ωστόσο, είναι σαφές ότι η Κυβέρνηση έχει ακόμα μακρύ δρόμο να διανύσει. Βασικοί της στόχοι είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η επανίδρυση ενός σοβαρού κοινωνικού κράτους, η μεγάλη δημοκρατική αλλαγή στους πολιτικούς και διοικητικούς θεσμούς, η αμείλικτη πάταξη της διαφθοράς. Θα πρόσθετα επίσης το μεγάλο της καθήκον να φτιάξει ένα νέο υπόδειγμα πολιτικής αντιπροσώπευσης, με έμφαση στην ισονομία και την κοινωνική δικαιοσύνη.

  
Πως «διαβάσατε» εσείς την συνάντηση Τσίπρα – Μέρκελ;  Πολύ δε περισσότερο όταν αυτή έγινε σε μια στιγμή που οι σχέσεις Ελλάδας – Γερμανίας φαίνονταν να βρίσκονται στο χειρότερο σημείο.

Η συνάντηση ήταν αναμενόμενο να πάει καλά, αφού είχε προηγηθεί  η πενταμερής συνάντηση στα πλαίσια της Συνόδου Κορυφής. Υπάρχει κάτι που πολλές φορές αγνοείται ή υποτιμάται, ότι δηλαδή η Γερμανία έχει πολύ σοβαρούς λόγους να «ξαναφτιάξει» τις σχέσεις της με την Ελλάδα σε μια άλλη βάση. Εχει και αυτή πολλά να χάσει από μία σύγκρουση με την Ελλάδα. Απέναντί της σήμερα δεν έχει μια υποτελή πολιτική ηγεσία, εμπλεκόμενη σε υποθέσεις αθέμιτης συνδιαλλαγής που την καθιστούσαν αδύνατη. Εχει να αντιμετωπίσει μια διαφορετική πολιτική ηγεσία, και δεν είναι εύκολο να διακινδυνεύσει μια σύγκρουση, η οποία θα δημιουργούσε τεράστιες επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ιστορικά η Γερμανία μπορεί να παίζει πετυχημένα την πολιτική της κυριαρχίας, αλλά όχι την πολιτική της ηγεμονίας. Στον σημερινό κόσμο που οι «παίκτες» γίνονται περισσότεροι και δυνατότεροι ή εξίσου δυνατοί με αυτήν, το παιχνίδι της κυριαρχίας δεν είναι αποδοτικό. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίον πιστεύω ότι για την Γερμανία δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την αναγνώριση της λαϊκής εντολής του τέλους της λιτότητας στην Ελλάδα και κατ’επέκτασιν της δημοσιονομικής χαλάρωσης στην Ε.Ε. Κάθε άλλη επιλογή μακροχρόνια θα είναι λάθος γι’αυτήν.

Βλέπετε να γίνονται τελικά υποχωρήσεις από πλευράς των δανειστών; Θα αφήσουν την Ελλάδα να αποκτήσει επιτέλους το δικό της εθνικό σχέδιο αναγκρότησης και ανάπτυξης;

Βήμα-βήμα αποσυνδέεται εν τοις πράγμασι η σύνδεση δανειακής σύμβασης και μνημονιακών πολιτικών. Η Κυβέρνηση ανακτά την (αυτονόητη στις δημοκρατίες) πολιτική και νομοθετική ανεξαρτησία και αφήνει προς διαπραγμάτευση το μόνο επί της ουσίας διαπραγματεύσιμο ζήτημα, αυτό του χρέους. Εχει ήδη διαμορφώσει το δικό της αναπτυξιακό σχέδιο, με πολιτικές απόκρουσης της φτωχοποίησης, χωρίς λιτότητα και με την κοινωνία συμμετέχουσα. Είναι βέβαιον ότι οι πολιτικές αυτές θα συναντούν μεγάλη αντίδραση από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική ελίτ στην Ευρώπη, αφού αμφισβητούν το συνεκτικό της πεδίο, τη θεσμοποίηση της λιτότητας. Είναι όμως αναγκασμένη αυτή η πολιτική ελίτ να βάλει και άλλες παραμέτρους στο πολιτικό της σχέδιο, αφού η αλυσίδα της λιτότητας έχει ήδη σπάσει στην Ελλάδα, και είναι θέμα χρόνου να σπάσει και στις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου.

 
Τα λεγόμενα μνημονιακά κόμματα υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να υποχωρήσει στους δανειστές για να εξασφαλίσει ρευστότητα. Το μόνο που κατάφερε είναι να χάσει πολύ χρόνο και να βυθίσει  την ελληνική οικονομία, ενώ θα μπορούσε από την πρώτη στιγμή να κάνει τις αναπόφευκτες υποχωρήσεις.  Τι απαντάτε σ’ αυτό;

Αν αυτή είναι η πολιτική γραμμή της μνημονιακής αντιπολίτευσης τότε είναι βέβαιον ότι θα οδηγηθεί σύντομα σε περαιτέρω  πολιτική συρρίκνωση. Είναι σαν να κριτικάρει ο εμπρηστής τον πυροσβέστη ότι έπρεπε να φτάσει νωρίτερα στον τόπο της πυρκαγιάς. Η γραμμή αυτή προκειμένου να δικαιώσει την κραυγαλέα αντιλαϊκή πολιτική του διδύμου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ εύχεται να δικαιωθεί εμμέσως μέσω του «οικονομικού εξαναγκασμού» και του στραγγαλισμού της δημοκρατίας. Εύχεται να διαιωνιστεί το απαράδεκτο καθεστώς των τελευταίων δεκαετιών να μην υπάρχουν καθαρές «πολιτικές εντολές» και τα κόμματα που κυβερνούν να κάνουν άλλα από αυτά για τα οποία εκλέχτηκαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα τους χαλάσει την παλιά αυτή συνταγή.

Πιστεύετε ότι υπήρξε ή υπάρχει σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης Τσίπρα από κύκλους του εξωτερικού και του εσωτερικού;

Δεν ξέρω αν υπάρχει σχέδιο, πάντως μύχιοι πόθοι υπάρχουν σίγουρα. 

Με βάση την σημερινή εικόνα της Ευρώπης μέσα από τα κινήματα, τις διαδηλώσεις (με χαρακτηριστικότερη την εξέγερση στην καρδιά του συστήματος, την Φρανκφούρτη), πιστεύετε ότι το υφιστάμενο ευρωπαϊκό μοντέλο θα πάει μακριά ή θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη;

Ναι, νομίζω ότι το μοντέλο της σημερινής Ενωσης δεν μπορεί να προχωρήσει. Οι κοινωνικές αντιδράσεις είναι ήδη μεγάλες σε όλες τις μεγάλες και ισχυρές χώρες της Ευρώπης, με παράδοση κοινωνικού κράτους, οπότε θεωρώ βέβαιον ότι ο νεοφιλελελεύθερος φονταμενταλισμός που κυριαρχεί σήμερα θα υποχωρήσει τα επόμενα χρόνια. Και αυτό δεν θα συμβεί μόνο λόγω ανόδου των κομμάτων της αριστεράς σε κυβερνήσεις, αλλά και λόγω της «επιστροφής» της κεντροδεξιάς σε πιο λαϊκά κοινωνικά χαρακτηριστικά.

Ποιος είναι ο ρόλος των ΗΠΑ στο ελληνικό ζήτημα;

Οι ΗΠΑ μπορεί να βρίσκονται σε δυσμενή οικονομική θέση δεν παύουν όμως να έχουν την πιο διορατική για τα συμφέροντά τους πολιτική στρατηγική. Στοιχείο που λείπει εμφανώς από την σημερινή Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι ΗΠΑ γνωρίζουν – ως ιστορική ηγέτιδα δύναμη του ιμπεριαλισμού – ότι η συνεχιζόμενη στα όρια της κοινωνικής καταστροφής πολιτική της λιτότητας στην Ελλάδα θα θέσει εν αμφιβόλω τη γεωπολιτική ισορροπία στην ευρύτερη περιοχή, και επομένως θα επιτρέψει σε άλλες δυνάμεις, όπως π.χ. η Ρωσία, να ενισχύσουν την παρουσία τους. Επομένως έχουν πολύ σημαντικό λόγο να πιέσουν την σημερινή ευρωπαϊκή πολιτική ώστε να αμβλύνει τις οικονομικές ανισότητες και να ακολουθήσει μια πιο χαλαρή οικονομική πολιτική. Στα πλαίσιο αυτό η θέση των ΗΠΑ στη σημερινή συγκυρία φαίνεται καταρχήν να ευνοεί τα ελληνικά συμφέροντα και σίγουρα πάντως να αφήνει στην ελληνική πλευρά αρκετά περιθώρια κινήσεων.  

ΠΗΓΗ: www.grafida.net